Narracje z innymi postaciami

Zapraszamy na wystawę nowego cyklu obrazów Eugeniusza Józefowskiego, już 24 października 2014 o godzinie 19:00 w Galerii M Odwach.

Kiedy po studiach, w lipcu osiemdziesiątego pierwszego roku, sprowadziłem się do Wrocławia nie znałem tu nikogo. W sierpniu tamtego roku urodziło mi się dziecko, we wrześniu poszedłem do pierwszej w życiu pracy, a w grudniu wprowadzono stan wojenny. Jedynie ocet był osiągalny w sklepach, ale i tak nie miałem pieniędzy na jego kupno – zarabiałem 8 dolarów miesięcznie. Mieszkałem osiem lat w jednym pokoju z Żoną i Córką, w mieszkaniu bez łazienki z toaletą na piętrze. Nie był to dobry czas do nawiązywania nowych kontaktów. W środowiskach artystycznych byłem traktowany podejrzliwie – patrzono na mnie tutaj częściej jak na konfidenta, niż partnera w działaniach artystycznych tym bardziej, że nie byłem absolwentem kierunku artystycznego na uniwersytecie a nie w uczelni artystycznej. Musiałem zabiegać o uzyskanie członkostwa w Związku Polskich Artystów Plastyków na podstawie twórczości, dopiero wówczas galerie mogły prezentować moje prace.

Myślę, że właśnie te doświadczenia życiowe najbardziej wpłynęły na moją twórczość, w tym czasie styl mojej wypowiedzi artystycznej uległ przemianie – moje prace (obrazy, grafiki i rysunki) z abstrakcyjnych stały się przedstawiające. Pojawiły się w nich postacie w przebraniu klauna lub błazna. Ubranko w kratkę było najbardziej adekwatne dla wyrażenia odczucia bycia na marginesie, bycia autsajderem, które towarzyszyło mi dosyć długo, można powiedzieć, że do końca ubiegłego wieku. W tak zwanym „międzyczasie“ pokazywałem wiele razy moje prace we Wrocławiu. Miejsce gdzie od wielu lat mieści się Galeria M, a wcześniej galeria ZPAP było terenem mojej eksploracji  artystycznej od lat osiemdziesiątych. To jedyna galeria w tym mieście gdzie wystawiam prace. 

“Narracje z innymi postaciami” to wystawa malarstwa, na której pokazuję bardzo duże obrazy, nawet w formacie 200 x 170 cm . Wielkość ma tutaj osobiste znaczenie, jest wyrazem dążenia do pozbycia się ograniczeń. Narrację nadal buduje postać, która jednak w większości płócien jest inna, nowa. Czasami jest to anonimowa postać w ubranku w kratkę z kominiarką na twarzy, a innym razem jestem nią ja rozpoznawalny fizycznie, ubrany jednak niezmiennie w ubranko  z przeszłości.

Zapraszam do obejrzenia prac wszystkich tych, którzy znają moją twórczość tych, którzy zrobili mi kiedyś komplement i mają w domu moje prace, ale także i tych, którzy nigdy o mnie nie słyszeli, ale są otwarci na sztukę posługującą się atawistyczną, w opiniach niektórych,  formą wypowiedzi – obrazem. Zawsze mam nadzieję na spotkanie tych, co chcą się spotykać.– Eugeniusz Józefowski

Do zobaczenia!